Αθήνα- 6/4/2020 - Ημερολόγιο καραντίνας
Ένα βροχερό ξημέρωμα περιμένοντας το ουράνιο τόξο ...
Εποχή μιας πρωτόγνωρης Άνοιξης που ίσως κάποτε θυμόμαστε ,
Πως ήταν όταν Μέναμε σπίτι !!
Και τώρα σπίτι ...διάλειμμα από όλα φίλε
Μόλις ξεκίνησαν τον χορό τους
οι προσωπικοί μας δαίμονες και άγγελοι
Και τώρα σπίτι , παρέα με βιβλία διαβασμένα κι αδιάβαστα
μουσικές αταξίδευτες και ταξιδεμένες ,
και σκέψεις επανεκτίμησης και επανεκκίνησης
για όλα εκείνα τα κεκτημένα
τα απλά και τώρα ακριβοθώρητα
που πριν λίγο θεωρούσαμε δεδομένα κι ήταν η ζωή μας .
Και τώρα σπίτι ...διάλειμμα από όλα φίλε
Και τώρα σπίτι .. νοσταλγικές εκκρεμότητες
σημειωμένες σε χαρτιά κι ατζέντες με ημερομηνίες ,
που τώρα έγιναν οι χάρτινες βαρκούλες
κι οι σαΐτες που φτιάχναμε παιδιά ...
Και τώρα σπίτι ... παρέα με στεγνά κι αποστειρωμένα
τα πινέλα ζωγραφικής που μας χάρισε ο Καζαντζάκης ,
και που να βρεθούν τα ζωογόνα χρώματα μιας Άνοιξης
που αρνείται ν΄ανθίσει και να χρωματίσει τη ζωή μας ...
Και τώρα σπίτι , ευκαιρία για εσωτερική και γενική καθαριότητα παντού,
σχέσεις , σχέδια στόχοι ..
όλα ξεκαθάρισμα και ξεσκαρτάρισμα .
Και τώρα σπίτι ευκαιρία να τακτοποιήσουμε μέσα κι έξω,
και να μείνει μόνο ότι έχει αξία και ουσία .
Και τώρα σπίτι ...διάλειμμα από όλα φίλε
και τα τηλέφωνα σιωπηλά
κρατούν στις μνήμες τους, καθημερινές συνομιλίες
που τώρα μοιάζουν τόσο μακρινές φίλε
κι ήτανε μόλις χτες ...
Πριν
-Ελα τι κάνεις ?
-Ελα καλά , που είσαι ?
-Τώρα μπήκα - Τρέχω ...
-Κι εγώ στο τρέξιμο .. μια απ τα ίδια ...
-Λες να βρεθούμε?
-Μπα δεν προλαβαίνω ...
-Καλά κι εγώ μπλεγμένη με χίλια είμαι ...
-Οκ τα λέμε
-Οκ Γεια χαρά
Μετά
-Ελα , Μη μου πεις ..
Ξέρω που είσαι ...στο Σπίτι !!
-Ναι ...χαχα Μένουμε σπίτι όλοι, εσύ τι κάνεις ?
-Κάθαρση ...Πλένω τα χέρια μου
-Κι εγώ Κάθαρση γενική, μια απ τα ίδια !!!
-Είδες τι πάθαμε ?
-Ναι ποιος το περίμενε ...
-Νοιώθω να σαν να παίζω σε ταινία επιστημονικής φαντασίας,
που πρωταγωνιστούμε όλοι .
-Το έχω σκεφτεί κι εγώ , έλα να γράψουμε σενάριο
-χαχα το έγραψαν άλλοι πριν από μας για μας ..
- Ναι ρε φίλε , αλλά μην αρχίζεις κι εσύ με τα σενάρια τρόμου που κυκλοφορούν .
-Όχι εντάξει , ο φόβος γεννάει τέρατα το ξέρω,
όμως δεν ξέρω πότε θα βρεθούμε , και μου ΄χεις λείψει ρε ...
-κι εμένα ρε ...Να προσέχεις πολύ
-Ναι, κι εσύ μείνε σπίτι και ασφαλής
- Θα σε πάρω σε λίγο πάλι ..
- Ναι κι αν δεν πάρεις σε παίρνω εγώ ..
- Δεν λέμε ΓΕΙΑ ...
.
Και τρέχαμε για τα θελήματα των άλλων , ξεχνώντας τα δικά μας ,
και στην αλήθεια ποτέ δεν φτάναμε φίλε ...
κι έρχεται ο άγνωστος αόρατος εχθρός και μετά ετούτη η απομόνωση σαν κάθαρση
να ξεθολώσει το τοπίο του μυαλού και να αποκαλύψει κάθε αθέατο ,
δικό μου και δικό σου φίλε,
Κάθε άνθρωπος κι ένας άλλος ανεξερεύνητος κόσμος
και μια διαφορετική κοσμοθεωρία η κάθε κάμαρα φίλε ...
το ξέραμε κι οι δυο, και το προσπερνούσαμε
Μονολογούσαμε και πιστεύαμε πως κάναμε συζητήσεις ,
Ανταλλάσσαμε λαχανιασμένοι κάτι ψεύτικες αγωνίες
που θεωρούσαμε σπουδαίες ως σπουδαίοι ,
κι όλο τρέχαμε αμετακίνητοι στο ίδιο σημείο ,
όπως τα χαμστεράκια στον τροχό τους .
Τα Αληθινά Εις Εαυτόν
Ας Αναγνωρίσουμε κάποτε , Τα γνήσια Επιτέλους Φίλε !!
Γιατί ψάχνεις τις επιβεβαιώσεις σου ακόμα εκεί έξω ;
Φύγε από την πίστα των εντυπώσεων.
ανέβα επίπεδο , και μην κολλάς το παιχνίδι
Εντός σου συμβαίνουν τα πάντα ...αναγνωρίσου
Αναζήτησε τα υλικά που είσαι φτιαγμένος ,
την αληθινή δόμηση σου και το ουσιώδες στοιχείο
της ψυχής σου .
Δες τον εαυτό σου μέσα στον κόσμο και βρες τη θέση σου.
Είναι ο καιρός που η κάθε Αδυναμία σου
θα αναμετρηθεί με τη Δύναμη σου .
Είναι η ώρα να αναμετρηθούν αναστήματα.
ο Φόβος κι η Ζωή , ο Άξιος και ο Ανάξιος
κι ο Βασιλιάς που είναι Γυμνός
όπως κι Εμείς το ίδιο φίλε...
Ο Φόβος μας Ξεγύμνωσε Όλους ...
Είμαστε Ολόγυμνοι φίλε ...
Δεν υπάρχει πια μαγικός μανδύας για κανέναν
Γίναμε διάφανοι και φάνηκαν τα σωθικά μας ...
Και η βροχή, κάθαρση απόψε...
Μην τρομάξεις φίλε πάντα έτσι είμασταν .
Γίναμε διάφανο και οι σκέψεις έγιναν κραυγές γραμμένες
σε τοίχους
Μην τρομάξεις φίλε ...
Αφού τα αόρατα έγιναν ορατά ,
μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε κι ίσως να λυτρωθούμε από κάμποσα
Μπορούμε ακόμα και να τα φτιάξουμε όλα απ΄την αρχή ...
Να αναγεννηθούμε
Να γίνουμε καινούργιοι και καλύτεροι άνθρωποι ...
Δεν έχω κάτι να σου τάξω ..
τη δύναμη σου γυρεύω , για να συμπληρώσω το κομμάτι
της δικής μου που μου λείπει
για να χτίσουμε μαζί ότι γκρεμίστηκε .
Προσεύχομαι γι ΄αυτό
κι ονειρεύομαι ακόμα για έναν καλύτερο κόσμο !!!🙏
Στον επόμενο τόνο , όταν ανοίξουμε τις πόρτες
και βγούμε στον καθαρό αέρα και στο φως
ο χρόνος θέλω να μετράει όσο πολύτιμα του αξίζει,
όπως και η η ζωή μας , όπως κι οι μικρές χαρές μας,
όπως κι οι άνθρωποι γύρω μας
και κανένας να μην είναι πια ο ίδιος...
Να είναι καλύτερος !!
Έστω μια στάλα καλύτερος ....
Αθήνα- 6/4/2020
Ένα βροχερό ξημέρωμα περιμένοντας το ουράνιο τόξο
Μαρία Κατινάρη
.jpg)
