Γεννήθηκα δέντρο..
Στέκομαι ασάλευτο και σιωπηλό αγναντεύοντας τα σημεία των οριζόντων.
Δεν είδα ποτέ τις θάλασσες, μα τις έφεραν κοντά μου
οι καιροί κι οι άνεμοι που άλλαζαν τα χρώματα μου σαν με χτυπούσαν
ή σαν με χάιδευαν, και τις ονειρεύτηκα.
Βάφτηκα στη θαλασσιά αρμύρα του νοτιά και ρίγησα στην σκέψη των πελάγων .
Κι έτσι ρίζωσαν και πότισαν την καρδιά μου των κυμάτων οι έρωτες.
Οι κόσμοι τριγύρω και μέσα μου μοιάζει να ταξιδεύουν
ναι περιστρέφονται ν΄ αλλάζουν
γύρω από μένα,
και χωρίς να το ξέρουν, μόνο για μένα..
μέχρι να καώ...
Μα πριν απ΄αυτό, πόσο θά΄θελα να κοπώ και να γίνω καράβι...
by Maria Katinari on Monday, September 27, 2010 at 11:45pm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου