Μαρία Κατινάρη - Maria Katinari: Δεκεμβρίου 2013

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

Μαρία Κατινάρη από την παράσταση "Λέγε Μήτσο"

Στο θέατρο

πολλά τα νούμερα πολλά τα αστεία
άλλα είναι έξυπνα κι άλλα γελοία
Στο θέατρο
λεφτά σκορπίζονται – όνειρα αδειάζουν
χείλια σφραγίζονται – κορμιά στενάζουν
Στο θέατρο
έρωτες έρχονται – κι αγάπες πάνε
δόξες παρέρχονται - μπαλόνια σπάνε
Στο θέατρο
κίτρινα βλέμματα – κόκκινα χείλη
όλο χαϊδέματα – εχθροί και φίλοι
Στο θέατρο
χειροκροτήματα – και αυταπάτες
πολλά φαντάσματα – και εφιάλτες
Στο θέατρο
τίποτα δεν απομένει
μονάχα ψέματα και τρέλα μένει
μονάχα ψέματα – χρώματα φώτα
τίποτα – εμένα ρώτα
Στο θέατρο....

Γιώργος Σκούρτης

Μαρία Ρίπη Κατινάρη

Η Μαρία Ρίπη Κατινάρη λαϊκή και δημοτική τραγουδίστρια
σύζυγος του Αντώνη Κατινάρη
και κόρη του Αθηναίου σαντουρίστα Γιώργου Ρίπη
ξεκίνησε να τραγουδά από παιδί δίπλα στον πατέρα της
κι αργότερα
τραγούδησε μοναδικά την Γκιουλμπαχάρ, την Μυσιρλού, κ.α.
στο πάλκο του Πρόδρομου Τσαουσάκη σε ηλικία μόλις 16 ετών.
Ακολούθησε με επιτυχία η μεγάλη μουσική διαδρομή της,
στα πάλκα της Αθήνας και όλης της Ελλάδας.

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Για τους φίλους που έγιναν άγγελοι ..

Κάπου στον κόσμο χάραζε κι άγριος αγέρας τάραζε τις θάλασσες και τα
πουλιά και μια θλιμμένη ακρογιαλιά κι έστησαν τα στοιχειά χορό κι
άρπαξαν το λευκό φτερό που ζέσταινε τα χέρια μου φτερούγα στα νυχτέρια μου

Πέταξε το φτερό ψηλά και άρχισε να μου μιλά μου 'λέγε για τα σύννεφα και
του ουρανού τα κύματα μου μίλησε για λυτρωμούς και πως υψώνεται ο νους
και γέμισε ο ουρανός αγάπη χρώματα και φως

Ξάφνου ένας Άγγελος χλωμός πρόβαλε μέσα από τ΄Αγιο Φως και πήρε το φτερό
κοντά του, ένα φτερό μες΄τα φτερά του και γέμισε με χρώματα ο ουρανός κι
αρώματα σμύρνα λιβάνι μύρισε και το φτερό ψιθύρισε..

"Γεια σου ζωή, σου ξέφυγα τους στεναγμούς σου απέφυγα Πλάνα ζωή πως
τα'χεις κάνει όλα να μοιάζουν με πλεκτάνη Ακόμα δεν κατάλαβα τα πάθη σου
μετάλαβα Κυρά ζωή πως μπόρεσες τόσους καημούς και χώρεσες Μάνα ζωή σου
δόθηκα χαλάλι σου αν προδόθηκα Μάνα ζωή γλυκιά πλανεύτρα σ΄αγάπησα κι ας
είσαι ψεύτρα"

Το φτερουγάκι σίγησε και η ψυχή μου ρίγησε ....

Μαρία Κατινάρη

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

Σαν μουσική που γεννιέται από αγάπη!

Έξω έκανε κρύο κι εσύ καθόσουν εκεί στο ξύλινο τραπέζι κρατούσες με ευλάβεια στα χέρια το τρίχορδο μπουζούκι, έπαιζες ένα σμυρναίικο παλιό και σιγοτραγουδούσες. Η μάννα μικρή κοπέλα τότε κι όμορφη σαν νεράιδα τραγουδούσε κι εκείνη μαζί σου και σου χόρευε...χόρευε για σένα .. Κι ήταν τότε Χριστούγεννα κι ήμουν ένα μικρό κοριτσάκι μισοκοιμισμένο με τα μακριά καστανά κοτσίδια ακουμπισμένα στο τραπέζι με τα φαγητά της μάνας που ευωδίαζαν κόλιαντρο και δυόσμο. Σας άκουγα με κλειστά τα μάτια και ένοιωθα τη ζεστασιά σας. Πότε πότε τα άνοιγα κρυφά και σας κοιτούσα με λατρεία και θαυμασμό. Είσαστε τόσο όμορφοι τόσο φωτεινοί κι οι δυο, είσαστε ο κόσμος μου. Έμοιαζε με όνειρο και ήταν όνειρο αληθινό που το μοιραστήκαμε με την δυνατή παρουσία της αγάπης στο σπίτι μας! Εκείνη η Άγια Νύχτα των Χριστουγέννων αποτυπώθηκε στην ψυχή μου για πάντα! Και το τραγούδι σου ακόμα το ακούω.... Βλέπω ακόμα τα χέρια σου να τρέχουν πάνω κάτω στις χορδές του μπουζουκιού, να ταξιδεύουν στους δρόμους του, και να αλλάζουν οι νότες, τα συναισθήματα, οι μελωδίες, τα χρώματα, τα ταξίμια και το πρόσωπο σου μαζί! Να γίνεσαι ολόκληρος μουσική και να πλημμυρίζεις από αρμονία και πληρότητα. Να ξεχύνεσαι σαν μελωδικός ποταμός με ήρεμη δύναμη παντού στον αέρα, στην κάμαρα, στα πράγματα γύρω... στην παιδική ψυχή μου... Έτσι σε έχω μέσα μου πατέρα! Σαν μουσική που γεννιέται από αγάπη!

Τα αρώματα των τραγουδιών...

Είναι ένας κήπος μυστικός γεμάτος με λουλούδια
που τριγυρνάω τις βραδιές στις μυστικές μου προσευχές
και τα λουλούδια ανθίζουνε και γίνονται τραγούδια..

Οταν τραγούδια διηγούνται την ιστορία μας..

Η Μαρία Κατινάρη στα Εννέα όγδοα
σε απόσπασμα από την δημοφιλέστατη 3πρακτη οπερέτα του Στάθη Μάστορα και στίχους Γιάννη Πρινέα
η "Ευάρεστος Ριρίκα"
από την ρομαντική εποχή του προπολέμου
στο πρόγραμμα με τα απαγορευμένα τραγούδια που επιμελήθηκε ο ιστορικός μουσικολόγος Παναγιώτης Κουνάδης.