(ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ & PHOTOS) Ευτύχησε να θητεύσει ως τραγουδίστρια δίπλα σε μεγαθήρια του τραγουδιού και της τέχνης γενικότερα, ξεκινώντας από πολύ μικρή την περιπλάνησή της στο χώρο. Κόρη του ξακουστού μπουζουξή & συνθέτη Αντώνη Κατινάρη, η Μαρία δηλώνει «καλλιτέχνιδα – συλλέκτης της ομορφιάς του κόσμου», που έχοντας περάσει μέσα από το θέατρο, το χορό, τη μουσική, αλλά και τη συγγραφή, έχοντας συνεργαστεί με τραγουδιστές όπως Μιχάλη Μενιδιάτη, Στράτο Διονυσίου, Λίτσα Διαμάντη, Γιάννη Πουλόπουλο, Σταμάτη Κόκοτα, Γιώργο Ζαμπέτα, Ηλία Κλωναρίδη, Νίκο Νομικό, Δημήτρη Μητροπάνο, Καίτη Γκρέυ, Ρίτα Σακελλαρίου, Μανώλη Μητσιά, Γιώργο Μαργαρίτη Μπάμπη Γκολέ, Μανώλη Αγγελόπουλο, Πόλυ Πάνου και πολλούς άλλους, σε ιστορικούς χώρους όπως Φαντασία, Νεράιδα, Can Can, Marakesh, Stork κτλ, δεν έπαψε ποτέ να εκφράζει τη ψυχή της μέσα από την τέχνη. Ασυμβίβαστη, αλλά συνειδητοποιημένη, κυρία των επιλογών της, η Ελληνίδα Δαλιδά, όπως τη χαρακτήρισαν στην Αίγυπτο, μας μίλησε με αμεσότητα για όλα όσα τη ρωτήσαμε.
Κι επειδή μια ολόκληρη ζωή αφιερωμένη στην τέχνη και τη μουσική δε χωράει σε έναν πρόλογο και μια συνέντευξη, μην παραλείψετε να διαβάσετε και ΕΔΩ
Μαρία, τι κάνεις αυτό το διάστημα;
Από όταν κατάλαβα τον εαυτό μου, θυμάμαι ότι τραγουδούσα και αυτό συνεχίζω να κάνω μέχρι σήμερα… Αυτό είναι ο ευλογημένος σκοπός της διαδρομής μου.
Γιατί, το τραγούδι όταν βγαίνει άμεσα από τη ψυχή, χωρίς κανέναν μεσολαβητή και καμιά εμπορική σκοπιμότητα, είναι η τέχνη που είναι πιο κοντά στο Θεό. Κι είναι τόσο ιδιαίτερο και ιερό όλο αυτό, που δε χωράνε διαπραγματεύσεις και προδοσίες με κάτι που αγαπάς, σαν τρόπο έκφρασης και ζωής, που είναι βασικό μέρος της ύπαρξης σου. Αυτό τον καιρό, λοιπόν, τραγουδάω και τραγουδάω και τραγουδάω! Έτσι αντιμετωπίζω αυτό που συμβαίνει γύρω μας, είναι η θέση μου απέναντι στα πράγματα. Δε θεωρώ ότι πρέπει να απέχουμε εμείς οι καλλιτέχνες, ειδικά αυτό τον καιρό, από τη χαρά του κόσμου, από την ευκαιρία να βγάλει λίγο έξω τα εσώψυχά του και να ξεχάσει τα προβλήματα που έχουμε όλοι.
Είσαι στο Λαγονήσι & στο Εντελαμαγκεν;
Ήμουν στο Λαγονήσι, στο Friends' Bar, έναν καταπληκτικό χώρο με πολύ καλή ατμόσφαιρα, αγάπη απ' αυτούς που το έχουν. Κάναμε μεσημέρια Κυριακών για περίπου ενάμιση μήνα σταμάτησα για λίγο, αλλά θα επανέλθω. Πέρα από κάποιες ξεχωριστές εμφανίσεις που κάνω κατά καιρούς, είμαι σταθερά από τον Οκτώβρη στο Εντελαμαγκέν κι είμαι χαρούμενη γι' αυτό, γιατί με το Γιάννη Λεμπέση και τα παιδιά μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας είμαστε σαν οικογένεια.
Το πάλκο το νοιώθω σαν θρανίο και σαν μαθήτρια συνεχίζω να πορεύομαι. Ο Γιάννης χαρισματικός και ταγμένος στη μουσική με τον ενθουσιασμό μικρού παιδιού για κάθε καινούριο του τραγούδι, αλλά και για την κάθε μας εμφάνιση, πάντα αστειεύεται και χαμογελάει. Στο ταξίδι είναι σημαντική η θετική ενέργεια και τα χαμόγελα των συνταξιδιωτών.
Αυτή είναι η δύναμη κι η ανθεκτικότητα μας στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε. Το χαμόγελο και το τραγούδι μας που κρατάει το όνειρο ζεστό και μας δίνει την δυνατότητα να ελπίζουμε ακόμα.
Από πλευράς δισκογραφίας, ετοιμάζεις κάτι;
Τώρα που δεν υπάρχει δισκογραφία με τον τρόπο που υπήρχε, τώρα πρέπει να κάνουμε τραγούδια. Προσωπικά, ποτέ δεν είχα στόχο τα πολλά χρήματα ή το μεγάλο όνομα. Δεν κοίταξα ποτέ κάτι τέτοιο. Τώρα όμως, θέλω να κάνω και κάνω τραγούδια. Αυτό τον καιρό έχω κάνει αρκετά καινούρια και τον τελευταίο μήνα τον Ιανουάριο, ένα πάρα πολύ ωραίο, μακριά από το γνωστό στιλ που έχω όταν εμφανίζομαι στα μαγαζιά, σε ύφος φλαμένκο! Είναι ένα καταπληκτικό ντουέτο με το Γιώργο Πολύζο,
σε μουσική δική του και στίχους Ευγενίας Δρούζα.
Έχουμε κάνει κι ένα κλιπάκι!
http://www.ogdoo.gr/portal/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=9337&Itemid=144
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου